Op een vrijdag in mei stapte ik 24 uur volledig uit. Geen telefoon. Geen horloge. Geen werk. Alles OFFFFF.

Maar wat er AAN ging… was alles wat er echt toe doet.

Onderweg sprak ik met enig ongemak een voicemail in: ‘Ik hoop dat het lukt voor maandag, want ik ben de komende dag totaal onbereikbaar’. Op de parkeerplaats van een camping stuurde ik nog snel een laatste mailtje weg. En toen was ik klaar voor een functie die ik op m’n iPhone zelden gebruik: ‘zet uit’.

Wat volgde was geluid van de vogels. Groen. Een groep onbekenden. Drie vrouwen, tien mannen, waarvan twee begeleiders. Allemaal klaar om helemaal af te stemmen op dat wat van binnen speelt, of – zoals facilitator Rocco het noemt: te connecten met jezelf, met elkaar en met de natuur.

Geen small talk. Geen werkpraat. Alleen: wie ben jij, echt? En wat leeft er in jou?

Co-facilitator was mediaondernemer Ernst-Jan Pfauth, wiens ‘Podcast over media’ ik al vele jaren fanatiek volg. Zijn inbreng – geworteld in zijn boek ‘Intentioneel Leven’ – was voeding voor reflectie: welke rollen vervul ik in mijn leven en welke waarden zijn daarbij belangrijk? En: hoe maak je deze waarden praktisch, zodat ze echt tot leven komen?

Afspraak was: we praten níet over werk. En wat een ruimte creëerde dat! Ruimte voor verhalen over relaties, verlangens, twijfels, kinderen, ouders. Over wat raakt, wat schuurt en wat betekenis geeft.

Er was ademwerk – super intens én bevrijdend
Een ijsbad – wat een overwinning
Heerlijk eten – met liefde boven een vuur bereid
Kampvuurgesprekken – met mooie mensen

Bizar eigenlijk. Hoe zeldzaam het is, dat we écht tijd maken voor dit soort momenten. Hoe vaak we ‘aan’ staan. Voor ons werk. Voor ons gezin. Voor de buitenwereld. Maar dat we zelden écht AAN staan voor onszelf?

Zeker in de eerste helft van de dag keek ik heel wat keren naar de plek waar normaal mijn horloge zit. En tastte mijn hand naar m’n achterzak, waar ik gebruikelijk mijn telefoon weet te vinden. Het maakte me bewust van de ontelbare reflexen die zorgen voor afleiding, drukte en verminderde aandacht.

Terwijl aandacht één van de grootste cadeaus is die je jezelf en anderen kunt geven.

Mijn belangrijkste inzicht? Dat een dag zonder afleiding meer in beweging zet dan een volle to-do lijst ooit zal doen.

En vooral: dat ik dit véél vaker zou mogen doen. Want wat is nou 24 uur?